- дорулфунун
- [دارالفنون]а. кит. донишгоҳ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
дор — I [دار] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз доштан; дор дор шавқуну овози баланди пайиҳам барои даст гирифтани касе 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои соҳибият ва ё доро будан ба аломату хосият: мевадор, кӯдакдор, пулдор, хонадор… II … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ